|
Indeks haseł:
Chanbara
Chokuto
Choken
Dan
Dojo
Gunto
Hanshi
Kata
Katana
Ko-dachi
Kogai
Kohai
Kumitachi
Kyu
O-dachi
Renshi
Sempai
Sensei
Shaku
Showa-to
Shinsakuto
Soke
Tachi
Taiho-jutsu
Taikai
Tameshigiri
Tanto
Chanbara- termin ten po japońsku dosłownie znaczy "bijatyka". Określa się nim sport, sparingi przy użyciu broni obitych gąbką, niekoniecznie mieczy. Broń gąbkowa nie wyrządza żadnych szkód oprócz bólu i siniaków, więc przy walkach chanbary nie trzeba nosić zbroi. "Wynalazcą" chanbary jest japoński mistrz battodo- Tetsundo Tanabe.
Chokuto- japoński miecz prosty (patrz: Historia miecza).
Choken- miecz gąbkowy, używany przy sparingach ->chanbary.
Dan- nazwa stopni mistrzowskich (patrz: Stopnie).
Dojo- miejsce, budynek, w którym odbywają się treningi sztuk walki.
Gunto- miecze wojskowe, noszone ostrzem do dołu, używane m.in. podczas II wojny światowej (patrz: Historia miecza).
Hanshi- stopień w battodo nadawany za specjalne zasługi (patrz: Stopnie).
Kata- inaczej układ formalny (dosł. "forma ścisła"), wysoce sformalizowany rodzaj ćwiczeń stosowanych w wielu tradycyjnych sztukach i sportach walki. Są to sekwencje technik ataku i obrony, połączone z określonym poruszaniem, przyjęciem ściśle określonej pozycji i sposobu oddychania. Niektóre techniki w kata mają charakter wyłącznie symboliczny. Kata są bardzo ważną częścią programów nauczania dla wielu sztuk i sportów walki, a dla niektórych, zwłaszcza tych, gdzie kontakt broni z ciałem przeciwnika stanowiłby realne zagrożenie, stanowią ćwiczenia podstawowe.
W zależności od ustaleń przyjętych dla danej sztuki, czy sportu walki, kata wykonuje się samemu lub w parach. Kata mogą być wykonywane przy użyciu którejś z tradycyjnych białych broni.
W kata wykonywanych pojedynczo zaleca się wizualizację ataku przeciwnika (przeciwników) oraz własnej, zalecanej właśnie do tego rodzaju ataku, obrony. W kata wykonywanych w parach, jeden z ćwiczących pełni rolę nauczyciela, a drugi ucznia. Nauczyciel inicjuje akcję wykonując określony atak, natomiast zadaniem ucznia jest wykonanie obrony przewidzianej wobec tego rodzaju ataku.
Katana- tradycyjny miecz japoński, rozwinięcie tachi, jedna z najskuteczniejszych i zarazem najostrzejszych broni białych w historii (patrz: Historia miecza).
Ko-dachi- krótki miecz, używany przede wszystkim do walki w budynkach, długości poniżej 2 ->shaku (patrz: Historia miecza).
Kogai- drobny dodatek do mieczy japońskich, tanto, wakizashi bądź katany. Jest to tzw. igła mieczowa przechodząca przez dodatkowe wycięcie w gardzie i chowająca się w specjalnym łożu pochwy. Przede wszystkim kogai służyła do upinania włosów pod hełmem oraz do ich porządkowania po jego zdjęciu. Służyła także jako narzędzie pomocne w rozwiązywaniu namokniętych rzemieni. Koniec rekojeści kogai miał zwykle łagodnie wyprofilowany "haczyk" służący do czyszczenia uszu(!). Wiele z kogai było podzielonych wzdłuż na dwie części co umożliwiało wykorzystanie ich jako pałeczek do jedzenia.
Kogai obrosła także krwawą legendą. Służyła bowiem także do znakowania zwłok przeciwników (przez wbicie) co umożliwiało po bitwie odzyskanie zdobytej zbroi itp. Jeszcze krwawsza historia opowiada o przenoszeniu uciętych głów wrogów przez nabicie na kogai.
Kohai- posiadacz niższego stopnia w obrębie grupy uczniów (patrz: Stopnie).
Kumitachi- ćwiczenia w parach, walka aranżowana, mająca przygotować to obrony przed danym rodzajem ataków.
Kyu- nazwa stopni szkoleniowych (patrz: Stopnie).
O-dachi- długi miecz, używany przez pieszych wojowników, przede wszystkim do walki z jazdą. Miał długość większą niż 3 ->shaku (patrz: Historia miecza).
Renshi- stopień w battodo nadawany za specjalne zasługi (patrz: Stopnie).
Sempai- posiadacz wyższego stopnia w obrębie grupy uczniów (patrz: Stopnie).
Sensei- nauczyciel, dosł. "urodzony wcześniej". Tytuł ten przysługuje posiadaczom co najmniej 1. dana battodo (patrz: Stopnie).
Shaku- japońska miara długości, używana do mierzenia długości klingi miecza. 1 shaku= 30,3 cm.
Showa-to- ogólna nazwa mieczy produkowanych maszynowo w latach 30. i 40. XX wieku (patrz: Historia miecza).
Shinsakuto- miecze produkowane od 1953r. do czasów obecnych (patrz: Historia miecza).
Soke- tytuł noszony przez człowieka, który stworzył nową sztukę walki, ew. nową szkołe (styl) istniejącej już sztuki walki (patrz: Stopnie). Czasami tytuł soke nadają też sobie ci, którzy "wskrzesili" zapomnianą, wydawało by się, sztukę walki lub jej szkołę.
Tachi- miecz o długości większej niż 2 ->shaku, noszony ostrzem do dołu (patrz: Historia miecza).
Taiho-jutsu- japońska sztuka obezwładniania przeciwnika.
Taikai- spotkanie adeptów battodo, podczas którego odbywają się seminaria oraz zawody (patrz: Zawody)
Tameshigiri- przecinanie mat i obiektów słomianych lub bambusowych, mające na celu przetestowanie miecza lub umiejętności osoby, która się nim posługuje (patrz: Historia miecza)
Tanto- miecz, a właściwie nóż, o długości krótszej niż 1 ->shaku (patrz: Historia miecza).
Powrót na górę strony
|
