| |
|
|
Po najechaniu na konkretną część miecza kursorem myszy wyświetli się dymek z nazwą wskazanej części. Aby zobaczyć dodatkowe informacje dotyczące wskazanej części, po prostu kliknij na nią lewym klawiszem myszy.
Fuchi- zakończenie rękojeści od strony tsuby. W tańszych mieczach zazwyczaj wykonane jest z miedzi, w droższych- ze srebra, złota lub czarnego żelaza. Oprócz tego na fuchi znajduje się zwykle motyw ozdobny.
Ha- ostrze. Służy do zadawania cięć, może posłużyć także do zablokowania pchnięcia, oraz do blokowania innych ataków (to ostatnie tylko w sytuacjach krytycznych- generalnie unika się bloków "ostrzem na ostrze" ze względu na niebezpieczeństwo ukruszenia się ostrza przy uderzeniu).
Habaki- część miecza "dociskająca" klingę do tsuby. W tańszych mieczach wykonane jest zazwyczaj z miedzi, w droższych- ze srebra, złota, lub z czarnego żelaza. Pomiędzy habaki a tsubą znajduje się podkładka- seppa.
Kashira- zakończenie rękojeści od strony trzymającego miecz. W tańszych mieczach wykonane zazwyczaj z miedzi, w droższych- ze srebra, złota lub z czarnego żelaza. Dodatkowo na kashirze znajduje się zazwyczaj motyw ozdobny.
Kissaki- zakończenie, czubek miecza. Służy do zadawania pchnięć.
Koiguchi- zakończenie sayi przy otworze na miecz, zazwyczaj wykonane z rogu byka.
Kojiri- Zakończenie sayi.
Kurigata- "ucho" sayi, przez które przekłada się taśmę (jap. sageo) przywiązywaną do pasa od miecza. Po obu stronach kurigaty znajdują się ozdoby zwane shito-dome.
Mei- w ręcznie kutych mieczach podpis kowala, który je wykuł.
Mekugi-ana- otwór na mekugi- kołek najczęściej wykonany z bambusa lub rogu byka, służący do zablokowania ostrza w rękojeści, zapobiegający jego wypadaniu, obluzowywaniu.
Mune- grzbiet klingi. Służy do bloków i zbijania miecza przeciwnika przy pchnięciach.
Nakago- trzpień miecza, część normalnie tkwiąca rękojeści, mocująca w niej ostrze. Zakończenie nakago od strony trzymającego miecz nosi nazwę nakago-ji.
Saya- pochwa miecza, wykonywana z różnych rodzajów drewna, matowa lub lakierowana. Wyjątkiem była druga wojna światowa- wtedy saya wykonywana była z żelaza.
Shinogi- powierzchnia boczna klingi. Służy do zbijania miecza przeciwnika i bloków.
Shinogi-ji- powierzchnia miecza, znajdująca się pomiędzy krawędzią boczną (jap. shinogi) a grzbietem klingi (jap. mune). Shinogi i mune służą do wykonywania zasłon i bloków, bądź też zbijania miecza przeciwnika. Obok shinogi, w niektórych ostrych mieczach, znajduje się strudzina (jap. bo-hi); jej zakończenie przy kissaki to yokoto. W droższych mieczach można natknąć się na motyw ozdobny shorimono biegnący wzdłuż shinogi w części klingi bliżej tsuby.
Tsuba- garda. Chroni rękę trzymającego miecz przed obrażeniami, zapobiega ześlizgnięciu się dłoni trzymajacego miecz na ostrze.Na tsubie może się znajdować motyw ozdobny i otwór na kogai.
Tsuka- rękojeść owinięta oplotem (jap. tsuka-ito lub tsukamaki) wykonanym z bawełny, skóry lub jej imitacji. Pod oplotem znajduje się motyw ozdobny, zwany menuki, a także kołki (jap. mekugi) blokujące ostrze w rękojeści, wykonane najczęściej z bambusa lub rogu byka. Sama tsuka może być pokryta prawdziwą lub sztuczną skórą płaszczki lub rekina.
Powrót na górę strony
|
|
|
|
